شروع کنید: صدای درونتان را واقعی کنید.

بگذارید داستانِ رام کردن شیر را برایتان تعریف کنم. در سیرک، وقتی که شیر دارد از کنترل خارج می‌شود، یک چهارپایه جلوی او می‌گذارند و چهارپایه را، از سمت پایه‌هایش، جلوی صورت شیر می‌گیرند. شیر به ناگاه آرام می‌شود. دلیلش این است که او نمی‌تواند همزمان به هر چهار‌پایه نگاه کند و سیستم عصبی‌اش فلج می‌شود.

درست مثل ما وقتی همزمان به ده اولویت نگاه می‌کنیم و آن اولویت‌های اساسی که تحقق صدای اصلی ما هستند را فراموش می‌کنیم. باید این پایه‌های اضافی را اره کنیم تا متمرکز شویم.  مثل یک جنگجوی اندوهگین، بدون اینکه در برابر دنیا تسلیم شویم، در عین حال که اندوهگین هستیم، دست به تلاش می‌زنیم.

یادمان باشد که مسیر رسیدن به صدای اصلی ما، مسیر تحقق بخشیدن به هدف اصلی ما، شبیه فیلم‌های هالیوودی نیست! اصلا کار آسانی نیست. روی دیگر افسردگی، اضطراب است. وقتی که شروع می‌کنیم، قرار نیست همه چیز عالی پیش رود. اضطراب همه وجود ما را می گیرد ولی اضطراب، بهای بلیط زندگی کردن است.

اضطراب در معنای مثبت اش، به معنی روبرو شدن با چالش‌های زندگی است، قیمتی است که برای زندگی کردن می‌پردازیم. اگر قرار باشد بین افسردگی و اضطراب انتخاب کنیم، اضطراب را انتخاب کنیم. زیرا افسردگی درجا زدن است.